Welkom bij een nieuwe aflevering van ‘Mindful werken’, dé podcast over werken in je eigen tempo. Mijn naam is Lisa Langenkamp en in deze podcast beantwoord ik in iedere aflevering een vraag over mindful werken. Ik deel praktische tips en ervaringen die mij hebben geholpen rust te vinden in een wereld waar de druk om te presteren steeds groter wordt en voldoende niet genoeg is.
De vraag die ik in deze aflevering beantwoord is:
Hoe ga je mindful met social media om als het je business is?
Lisa (Mindfulnessbuddy)
Normaal gesproken beantwoord ik vragen van luisteraars over hoe je met minder stress en in je eigen tempo werkt, maar dit keer ga ik het iets anders aanpakken. Ik ga namelijk een dilemma wat ik in mijn hoofd heb met jou bespreken. Ik denk namelijk dat het alsnog heel herkenbaar is voor veel mensen en dat je er nog steeds iets van kunt leren.
Het dilemma waar ik mee worstel komt vanuit mijn rol als ondernemer. Normaal gesproken richt ik me op vragen die je hebt als je in loondienst werkt – daar zit nu eenmaal mijn doelgroep. Maar nu heb ik iets uitgekozen wat heel dichtbij mij ligt en ga ik het bespreken zoals ik dat met een goede vriend of vriendin zou doen.
‘Hoe zit ik erbij?’
Tot nu toe is dit jaar één grote transformatie voor mij geweest. Ik heb de opleiding tot mindfulnesstrainer afgerond naast mijn vaste baan bij een bank, mijn eerste training gegeven en ik ben mijn eigen cursus gestart (zo gaaf!). Ook ben ik weggeweest voor een vipassana retraite in Nederland en heb ik een cursus gevolgd op het gebied van ondernemerschap. Verder zit er komend jaar ook nog iets spannends aan te komen, namelijk een leiderschapsprogramma over vrouwen in de financiële wereld. Kortom: er speelt genoeg. En dan heb ik nog niet eens genoemd dat deze podcast natuurlijk ook iets is waar ik dit jaar mee ben begonnen.
Misschien vraag je je af: ‘Hoe combineer je dat allemaal?’ Ik dacht eerst dat ik deze vraag later wilde beantwoorden, maar later realiseerde ik me dat het wel degelijk relevant is voor dit verhaal. Eén van de belangrijkste vragen die ik mezelf regelmatig stel (elke ochtend, middag en avond) is: ‘Hoe zit ik erbij? Hoe voel ik me? Hoe is het met mijn energie?’ Dit zijn hele belangrijke vragen als je wilt voorkomen dat je leegloopt. Ook weet je zo zeker dat je aan de juiste dingen werkt en niet alleen iets doet omdat een ander dat van jou verlangt. Dat ik geen gezin heb laat ik nu even buiten beschouwing.
Human Design
Ik ga misschien een beetje van de hak op de tak, maar sinds ongeveer anderhalf jaar ben ik vanwege Mindfulnessbuddy, mijn bedrijf, veel actiever op social media (Instagram in het specifiek). In de eerste instantie gewoon omdat ik dat leuk vond om te doen. Ik had met een vriendin een blog, we waren gestopt, ik nam het account over en wilde mezelf meer laten zien. Nou, dat is zeker gelukt, want op een gegeven moment kreeg ik ook klanten via Instagram. Supergaaf natuurlijk, want dit is misschien wel de droom van iedere ondernemer.
Ik ben het steeds serieuzer aan gaan pakken door allerlei verschillende dingen uit te proberen in mijn stories, posts, et cetera. Anderen zagen dat, want ik kreeg veel reacties. Heel leuk en leerzaam totdat ik afgelopen week een live sessie van Lou Niestadt terugkeek op Instagram. Als je haar niet kent: zij was een hele tijd offline, keerde anderhalf jaar geleden terug op Instagram en nu besloot ze er toch weer een einde aan te breien. Haar talk raakte me enorm.
Net als ik is Lou schijnbaar een ‘mental projector’ in Human Design. Wat is dat dan? Ik vergelijk Human Design met je horoscoop, maar dan echt een stuk specifieker (het zijn niet een ‘dertien in één dozijn-omschrijvingen’). Op internet kun je heel makkelijk een gratis testje doen, zoals op myhumandesign.com. Ik ben er dus achter gekomen dat ik een projector ben, een mental projector om precies te zijn. Best bijzonder, want het schijnt dat twee tot drie procent van de bevolking dit type is.
Telefoonverslaafden
Wat betekent het om een mental projector te zijn? Je hebt als mental projector geen constante energie of ‘motors’ zoals de meeste mensen. Dus ik kan in een opwelling echt heel veel werk gedaan krijgen, maar alleen als ik de rest van de tijd genoeg rust neem – niet gek dat ik van mindfulness mijn werk heb gemaakt. Ook kan ik makkelijk overweldigd raken in grote groepen, omdat ik de energie van iemand anders makkelijk in me opneem. Ik sta van nature ‘open’ om het even zo te zeggen, waardoor ik goed kan zien wat er nodig is in een situatie en wat er speelt. Lou zei het zo mooi in haar live sessie: “Ik heb een hele goede bullshitradar.” Ik moest lachen, want ik realiseerde me laatst pas dat dat inderdaad te maken heeft me dat je zo goed iemand anders kunt zien. Waardoor niet iedereen het prettig vindt om bij mij in de buurt te zijn, want ik doe niet aan toneelstukken (haha).
Er waren verschillende redenen voor Lou om toch weer te stoppen met Instagram, maar inzicht in haar Human Design was één van de aanleidingen. Omdat ik hetzelfde type ben, herkende ik me enorm in haar verhaal. Als je zo open staat, dan ben je heel gevoelig voor alles wat op je afkomt. Scrollen op Instagram of Facebook is dan gewoon niet zo’n goed idee, want je wordt constant geprikkeld. ‘Koop dit!’ ‘Kijk hier!’ ‘Doe dat!’ Die apps zijn één groot reclamebord. Normaal als je tv kijkt wil je weglopen tijdens commercials, maar social media zijn zo gemaakt dat je – of je het nu wil of niet – verslaafd raakt. We zijn eigenlijk allemaal junkies geworden. Soms sta ik op het station en kijk om me heen, dan zie ik allemaal telefoonverslaafden. We leven niet in het nu, nee, in ons scherm.
Het leven leven
Ik wil niet zeggen dat ik beter ben, want ik doe er dus net zo goed aan mee. Tot nu, want ik heb besloten om – iets minder rigoureus dan Lou – mijn apps van mijn telefoon te halen, maar wel nog mijn accounts te behouden. Als ik iets wil plaatsen of zien, dan moet ik inloggen op mijn laptop en er echt voor gaan zitten Het bijzondere is: het moment dat ik besloot ‘Ik verwijder mijn apps’, kwam er al zo veel energie vrij. Echt niet normaal. Natuurlijk kwam daarna ook weer de gedachte: ‘Dit moet ik delen met anderen.’ En zo zit je in een spiraal van social media. Dus het is ook heel tegenstrijdig allemaal. Toch heb ik tijdens de vipassana retraite afgelopen zomer gemerkt dat die stem op een gegeven moment minder wordt. Eerst wordt ‘ie heel luid, want de stem weet dat ‘ie z’n macht verliest, maar dan wordt het opeens stil. En in die stilte… Ja, dat is magisch. Dan gebeuren er mooie dingen. Dan ga je, zoals Lou zei, het leven leven.
Ook al ben ik steeds handiger geworden in content maken en doe niet meer uren over één Instagram post, toch ben ik er in mijn hoofd telkens mee bezig. Als ik iets moois buiten zie, dan denk ik: ‘O, een foto maken voor Instagram!’ En als ik iets heb geplaatst, dan ben ik bezig met de reacties. Kortom: je hoofd wordt volgestopt met gedachten die niet nodig zijn. Gedachten die de ruimte kapen van jouw eigen stem. Zeker als mental projector heb ik het nodig om me af en toe terug te trekken om mezelf te horen. Letterlijk te horen en voelen wat ik wil en wat ik denk, zonder invloeden van buitenaf. Al die beelden van anderen helpen daar niet bij.
Dus in – tja, wat zal het zijn – ongeveer 48 uur ben ik een heel proces doorgegaan, heb ik allerlei inzichten opgedaan en keuzes voor mezelf gemaakt. Ik ben in die 48 uur ook al één dag niet op Instagram geweest en daardoor ging het proces nóg sneller merkte ik. Dat neemt niet weg dat ik alleen maar negatief ben over social media. Ik bedoel: ik had geen trainingen, workshops en cursussen kunnen geven zonder. Maar dat is precies het punt: ik wil eigenlijk helemaal niet afhankelijk zijn van grote spelers, die uiteindelijk macht uitoefenen over mij. Over ons allemaal.
Geen social media apps meer
Hoe nu verder? Als er een moment is om af te kicken is het nu wel. Zo voelt het voor mij tenminste. Ik wil kijken wat er gebeurt als ik even niet zo veel bezig ben met de buitenkant. Mijn angst is dat ik geen klanten meer krijg als ik niet zo actief ben. Door me steeds meer over te geven aan wat er allemaal kan gebeuren, merk ik dat die angst langzaam naar de achtergrond verdwijnt. Mijn nieuwe mantra is dan ook: ‘Ik sta open voor het onverwachte.’
Ik weet niet hoe het zal zijn om niet meer te scrollen en te bedenken wat inspirerend is om te delen. Maar wat ik wel weet en nu al ervaar is dat er oneindig veel energie is vrijgekomen. Energie die ik kan gebruiken voor de dingen die ik zelf heb gecreëerd: mijn cursus, deze podcast, mijn website en nieuwsbrief. Ja, dit staat ook op allerlei platforms, maar die voelen voor mij minder verslavend. Daar kan ik de timing zelf bepalen en word ik niet telkens gevoed met nieuwe informatie.
Ik ben heel benieuwd hoe dit gaat uitpakken. Ik ga in elk geval de maand december gebruiken om zonder social media apps de feestmaand door te komen. Wat doet dat met mij? En wat doet dat met mijn bedrijf? Ik probeer me steeds meer over te geven aan hoe het nu is en ik voel dat dit alleen maar kan leiden tot meer moois. Op de hoogte blijven? Meld je dan aan voor mijn nieuwsbrief.
Heb jij ook een vraag op werkgebied? Stuur me een bericht en wie weet maak ik er een podcast van!
Ik doe mijn best om waardevolle content te maken. Dit artikel bevat daarom affiliate links. Als je via deze links iets koopt, krijg ik daar een kleine vergoeding voor zonder dat je extra hoeft te betalen. Dankjewel voor je bijdrage!
